Łysienie plackowate – przyczyny, objawy i metody leczenia

Choroba, która dotyka miliony ludzi na całym świecie, a mimo to wciąż pozostaje w cieniu wielu innych schorzeń, to łysienie. Definiowane jako utrata lub całkowity brak włosów, może mieć różnorodne przyczyny, od genetycznych po stresujące sytuacje życiowe. Jednym z najbardziej intrygujących typów tego schorzenia jest łysienie plackowate, które objawia się nagłym pojawieniem się ognisk wyłysienia, a jego występowanie w populacji ogólnej osiąga 1-1,7%. Problem ten nie tylko wpływa na wygląd, ale także na psychikę osób walczących z utratą włosów, co sprawia, że jego zrozumienie i leczenie stają się kluczowe w kontekście zdrowia i dobrego samopoczucia.

Choroba nie rosną włosy – wprowadzenie do problematyki łysienia

Łysienie, definiowane jako nadmierna utrata włosów lub ich brak, pojawia się, gdy dochodzi do zachwiania równowagi między ich wypadaniem a odrostem. Ten problem dotyczy zdrowia skóry głowy i może przybierać wiele form. Jedną z powszechnych postaci jest łysienie plackowate – przewlekła choroba zapalna skóry, charakterystyczna ze względu na nagłe pojawianie się wyraźnych, łysiejących ognisk. Schorzenie to dotyka około 1-1,7% populacji i jest uznawane za jedną z najczęstszych przyczyn utraty włosów.

Jakie są przyczyny łysienia i utraty włosów?

Wypadanie włosów to zjawisko, które, choć często naturalne, może sygnalizować problemy zdrowotne.

Przyczyną wzmożonej utraty włosów mogą być rozmaite schorzenia. Wśród nich wymienia się:

• przyczyną wzmożonej utraty włosów mogą być rozmaite schorzenia, w tym choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty, gdzie organizm omyłkowo atakuje własne tkanki,
• kolejnym schorzeniem związanym z utratą owłosienia jest łysienie plackowate, charakteryzujące się wypadaniem włosów w wyraźnie odgraniczonych ogniskach, a badania wskazują, że predyspozycje genetyczne mogą odpowiadać za 20 do nawet 60% przypadków tej dolegliwości,
• silny stres, zdolny wywołać gwałtowną, często obserwowaną utratę włosów,
• inną powszechną przyczyną problemów z włosami bywa infekcja grzybicza skóry głowy.

Jak choroby autoimmunologiczne wpływają na wypadanie włosów?

Choroby autoimmunologiczne często powodują problemy z włosami, nierzadko prowadząc do ich utraty.

Dzieje się tak dlatego, że w takich przypadkach organizm mylnie uznaje własne mieszki włosowe za zagrożenie i je atakuje.

Klasycznym przykładem jest łysienie plackowate – specyficzna forma autoimmunologicznej choroby, w której układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, traktując je jako obce ciała.

Schorzenie to często współistnieje z innymi zaburzeniami autoimmunologicznymi.

Leczenie łysienia plackowatego

Głównym celem terapii łysienia plackowatego jest zahamowanie wypadania włosów.

Choć w pierwszej kolejności często stosuje się preparaty sterydowe, medycyna oferuje wiele innych możliwości:

• leki immunosupresyjne,
• terapia DCP,
• fotochemioterapia,
• specjalistyczne dermokosmetyki,
• wybrane preparaty ziołowe.

Należy pamiętać, że u części osób (około 30%) włosy potrafią odrosnąć samoistnie, a nawet przeszczep nie zawsze gwarantuje trwały efekt. Dlatego tak ważne jest holistyczne spojrzenie na problem, w którym nieocenione jest również wsparcie psychologiczne.

Jakie preparaty stosuje się w terapii?

Zmagając się z łysieniem plackowatym, mamy do dyspozycji szereg terapii. Wśród nich znajdziemy leki sterydowe, często stosowany minoksydyl, a także terapię DCP.

Jednak samo leczenie medyczne to nie wszystko. Równie istotną rolę odgrywają działania wspierające, takie jak dbałość o odpowiednie nawodnienie organizmu czy zbilansowana dieta.

Jakie są psychologiczne aspekty utraty włosów?

Utrata włosów to znacznie więcej niż tylko problem natury estetycznej – ma silny wpływ na naszą psychikę i często prowadzi do poważnych kłopotów ze zdrowiem psychicznym. Doskonałym przykładem, który ilustruje ten związek między stanem włosów a kondycją psychiczną, jest łysienie plackowate – choroba wprost zaliczana do schorzeń psychodermatologicznych.

Skutki utraty włosów są szczególnie dotkliwe dla dzieci, które często zmagają się z niską samooceną, odczuwają lęk przed odrzuceniem ze strony rówieśników oraz doświadczają trudności w nawiązywaniu relacji. Właśnie dlatego w ich przypadku pomoc psychologiczna jest absolutnie kluczowa.

Pomoc psychologiczna jest nieoceniona dla wszystkich pacjentów dotkniętych utratą włosów. Konsultacja ze specjalistą – czy to psychodermatologiem, czy psychologiem – może znacząco ułatwić radzenie sobie z trudnymi emocjami oraz akceptację zaistniałej sytuacji.

Materiał sponsorowany przez choroba nie rosną włosy.